"THE DISHWASHER" by Minwyrd Eardstapa

Nawet nie przypuszczacie jak trywialne rzeczy stają się inspiracją poezji... Weźmy na przykład takie-- brudne naczynia :) Otóż, dzisiaj właśnie one stały mi się natchnieniem do napisania wiersza...

Dla przyszłych pokoleń, które kiedyś studiować poezję będą z wielkim zapałem, należy wyjaśnić jak powstał wiersz aby zapewnić kontekst niezbędny do interpretacji. Otóż Krystyna Strzebońska, pseudonim Minwyrd Eardstapa (związany z jej wielką fascynacją staroangielskim; inspirowany niejakim staroangielskim poematem "The Wanderer"), podczas studiów wyjechała na wymianę do Anglii do cudownego miasta Durham. Tam też mieszkała w pokoju wynajętym w domu należącym do Petera Burdessa. Minwyrd miała wspaniały kontakt ze współlokatorkami, ale pojawił się jeden punkt niezgody między nimi: brudne naczynia. Codziennie rano, gdy Minwyrd zchodziła do kuchni zrobić sobie śniadanie, jej współlokatorki mogły usłyszeć przepiękny popis lingwistyczny klęcia w różnych językach, gdy tuż po wejściu do kuchni odkrywała stertę brudnych naczyń piętrzących się w zlewie. Narzekania ani przekonywanie nie pomogły, bo codziennie rano kuchnia witała ją tym samym widokiem. W swej irytacji Minwyrd siadła, chwyciła za pióro (albo raczej długopis kupiony w Raymanie) i napisała poemat, którego manuskrypt zamieszczam poniżej:

Wiersz dedykuję wszystkim kochanym staroanglistom, a w szczególności Darii, oraz wszystkim, którzy nienawidzą brudnych naczyń piętrzących się w zlewie :)